De gevangenschap van het denken

Er was ooit een zenmeester, die in een grote glazen stolpfles een ganzen-ei bewaarde op een laagje stro. Hij had de fles in de zon gezet, en voordat hij door had wat er gebeurde, kwam het ei door de warmte van de zon razendsnel uit. En omdat het voor het kleine ganzenkuikentje in de fles een hele behaaglijke atmosfeer was, besloot de zenmeester het diertje daar voorlopig te laten.

Binnen korte tijd groeide het gansje echter op tot een behoorlijk grote gans en pas toen drong het tot de eigenaar van de fles door, dat de gans er eigenlijk uit moest, als hij hem een gans-waardig leven wilde laten leiden. Hij wilde niettemin de fles niet kapot slaan, en tegelijk ook de gans in levende lijve bevrijden uit zijn inmiddels redelijk benarde situatie.

Maar wat de man ook bedacht, hij kon geen passende oplossing vinden waarbij hij zowel de gans als de fles kon redden. Dorpsgenoten kwamen inmiddels ook al kijken en deden hem allerlei ideeën aan de hand om hem te helpen bij zijn probleem, maar telkens was dan óf de gans dood óf de fles kapot. De man werd er werkelijk wanhopig van.

Maar toch is er een oplossing, ook al lijkt dit een onoplosbaar dilemma. De vraag is echter: Wat is die oplossing? Wie het weet mag het zeggen! En wanneer je geen idee meer hebt, dan lees je de oplossing hieronder:

Er is geen ei.

Er is geen gans.

Er is geen fles.

Wij zijn simpelweg te pakken genomen door het denken.

Het is een zinloze hersenkraker (!) waarmee het

denken ons wijs wil maken dat er een reëel

probleem dient te worden opgelost.

De gans is er al uit! Er is geen probleem!

En dát is nou de gevangenschap van het denken!

Wanneer je vragen of opmerkingen hebt over dit artikel, kun je hieronder reageren.